Traditie’s die voor het “wij” gevoel binnen het gezin zorgen, zijn niet meer wat ze waren. Versnipperd tussen hang naar het oude en zoekend naar een nieuwe invulling hiervan slaat de decemberblues genadeloos toe. Ik denk terug aan het laatste jaar samen waarin we alle feesten nog een keer samen vierden en juist de traditie van het vieren werden de eikpunten van zijn leven.
December 2001 werd mijn man Hans ziek. Na een flink aantal onderzoeken bleek hij nierkanker te hebben. Op 1 januari 2002 ging hij het ziekenhuis in voor een heftige operatie. Eenmaal thuis had hij zich voorgenomen om nog een jaar temidden van iedereen die hem lief was alle feesten te vieren. Die illusie werd wreed verstoord toen hij in de lente halsoverkop opgenomen werd. We kregen de mededeling dat hij hooguit nog vier weken te leven had…..vier weken werden acht maanden. Een flinke dosis onvoorwaardelijke liefde, warmte, vertrouwen en traditie hielden hem in leven. De feesten werden feesten vol emotie en oud en nieuw werd de mooiste dag van z’n leven…….
Uiteindelijk overleed hij thuis op 15 januari moe maar voldaan in het bijzijn van mij en de kinderen precies zo als hij wilde. Door de tranen heen voelde ik “liefde en geluk”. Het was een intens jaar geweest en we hadden elkaar in dit jaar opnieuw ontmoet in de kern van ons bestaan en dat is alles omvattende liefde. Vanuit dit gevoel heb ik de dagen na zijn overlijden naar de begrafenis toe gewerkt. Rekening houdend met de kinderen en hun hele verwerkingproces heb ik ze flink mee laten denken. Zo hebben ze samen de kist uitgekozen en op een bijzondere manier beschilderd. Voor de kaartjes zochten ze hemelsblauw gewolkt papier uit en een mooie foto van Hans. Hans lag thuis opgebaard omringd door prachtige bloemen en grote kaarsen die door de kinderen versierd waren. De dag van de uitvaart zelf kan ik alleen vatten in een bijzondere gevoel van warmte, liefde, tevredenheid en eindeloos vertrouwen in het leven zelf.
Ondanks zoekgeraakte tradities en de decemberblues heb ik mezelf stukje bij beetje weer teruggevonden. Voor mij is het leven nog waardevoller en ik geniet optimaal van elke dag die me gegeven wordt.

Josephina

Terug naar de kern en van daaruit verder