Marius Malij

∗ 17 juni 1946 † 31 december 2012

In het voorjaar van 2012 kreeg Marius last van zijn schouder. De huisarts stuurde Marius gelijk door naar het ziekenhuis. De volgende dag kwam het afschuwelijke bericht. De schouderpijn bleek afkomstig te zijn van zijn lever met uitzaaiingen. De oorsprong was zijn maag.

Er gaat zoveel door je hoofd op zo’n moment, hij at gezond, rookte niet, deed aan sport en we kenden elkaar nog maar zo kort. We hadden nog zoveel plannen. Ik wilde oud worden met hem. Wat ontzettend oneerlijk.

Hoe lang heeft hij nog…. Een week later startte de behandeling en we kregen allebei hoop dat we nog wel een poosje samen zouden zijn. Misschien zaten de artsen er wel naast…

De tijd die daarop volgde waren we veel bij elkaar en beleefden we heel intens. Helaas begin december was er geen behandeling meer mogelijk. Onbeschrijfelijk wat voor dreun je dan krijgt.

Met de Kerst ging het plotseling erg slecht. Er werd een bed in de kamer gezet. Samen met de jongste broer van Marius en ‘s nacht verpleging konden we Marius verzorgen. Daar kijk ik nu met heel veel warmte op terug.

Met oud jaar was Marius de hele dag onrustig. Veel geknal, waar hij aldoor verschrikt wakker van werd. Ik merkte aan Marius dat hij de moed had opgegeven. Later op de avond kwam zijn broer en we waren bij hem toen hij zijn laatste adem uit blies.

We geloofden gelukkig allebei dat het leven hier op aarde niet ophield bij de dood. Daar konden we goed over praten, maar niet over de uitvaart zelf. Mijn moeder was kort daarvoor overleden en Marius is nauw betrokken geweest bij haar uitvaart. Zodoende wist ik globaal de wensen van Marius. Ik kijk met veel warmte terug op de crematie. Er werden foto’s van het leven van

Marius getoond op een scherm. Veel anekdotes en er werd ook gelachen. Marius zou er van genoten hebben.

Nu, ruim een jaar later en een oudjaar verder (die ik niet in Nederland gevierd heb) mis ik Marius uiteraard. Maar eens… zullen we weer bij elkaar zijn.. Liefde is voor eeuwig!!

Marja