Heel langzaam zagen wij dat de gezondheid van Jaap achteruit ging. Ineens kostte het je steeds meer moeite je geliefde rondje te fietsen naar het leugenbankje in de haven van Hoorn. Maar je hield niet zo van naar de dokter gaan.
In januari 2008 lag je van het ene op het andere moment in het ziekenhuis. Al gauw werd de diagnose slokdarmkanker vastgesteld. Toen is het heel snel gegaan. In het weekend hebben mama, Sandra en ik nog bij je gewaakt. Ineens leek het toch weer beter te gaan. Maar op maandagmiddag, net toen mama even weg was, ben je heel kalm op eigen wijze ingeslapen. Verdrietig dat we je moesten laten gaan, maar dankbaar dat je rust hebt gevonden.
Op een eerder moment in december hadden we al eens met elkaar gesproken over wat er moest gebeuren bij een komend afscheid. Aandacht voor de mens moest daarin toch vooral centraal staan. En zo is het ook gebeurd.
Martien vroeg ons of we Jaap niet zelf wilden aankleden. Voor de meesten van ons de eerste keer dat we zoiets deden. In het mortuarium van het ziekenhuis heeft elk familielid je een kledingstuk aangetrokken. Voor ons een heel bijzonder moment.
In de Regentenkamer aan het Achterom konden naaste familieleden en goede vrienden afscheid nemen. Heel bewust hebben we daar voor gekozen omdat deze kamer ons zo deed denken aan je geliefde voormalige woning aan het Grote Oost in Hoorn. De kleinkinderen van Diet, die je opa Hoorn noemden, hadden tekeningen voor je gemaakt die meegingen in de kist. En ze hadden bedacht dat er ook nog een paar ballonnen aan de kist moesten hangen. Samen hebben we de kist gesloten.
Na een laatste rondje langs de haven van Hoorn hebben we je naar het crematorium van Schagen gebracht. De kleinkinderen hebben kaarsjes voor je aangestoken. Dierbare herinneringen zijn gedeeld. De zon scheen die dag prachtig en langs de oevers van het meer zaten honderden vogels. Toen de muziek begon scheerden de vogels steeds rondjes over het water. Net of het zo moest zijn. Vogels en de zee dat was jouw passie als oud-visser. Het was goed zo.
Na de ceremonie hebben de kleinkinderen de ballonnen buiten opgelaten, op weg naar een nieuw begin.…..

Diet, Marianne & Frank, Sandra & Frank, Simone & Myrthe