Henk Boogh

∗ 10 november 1943 † 5 juni 2011

Door de plotselinge ziekte van mijn vader werden wij gedwongen om na te denken over iets waar we nog lang niet mee bezig wilden zijn: afscheid. Begin 2009 bleek papa ongeneeslijk ziek. Dat was heel onwerkelijk. Hoe kon mijn vader, 65 jaar oud, die nooit ziek was, nu opeens zo ziek zijn? Dit was het begin van een zeer heftige tijd, met veel verdriet, hoop en wanhoop. Samen hebben we geprobeerd zoveel mogelijk te halen uit de korte tijd die we nog samen hadden. Van een boemeltreintje stapten we over op een sneltrein waar we niet uit konden stappen. De sneltrein denderde door en verdrietige en gelukkige momenten trokken aan ons voorbij.

Papa wilde ons zoveel mogelijk verdriet besparen. Zo wilde hij ons ook de zorg over de uitvaart uit handen nemen. In de laatste weken sprak hij de wens uit om zelf zijn uitvaart te regelen. Dat paste bij hem, maar voor ons was het moeilijk. Hoe kun je nu de uitvaart van je vader regelen terwijl hij er nog is? Dat voelde dubbel. Toch heb ik op verzoek van papa een afspraak gemaakt. Het werd een ontspannen gesprek, papa kreeg de regie en het was een pak van zijn hart dat alles geregeld was.

Helaas kwam de sneltrein met de noodrem tot stilstand. Hoewel je het einde van de rit al ziet naderen, het overvalt je altijd. Nu was het onze taak om papa’s wensen uit te voeren. We wilden graag zoveel mogelijk zelf doen en er een heel persoonlijk afscheid van maken. Zo hebben we zelf de bloemen naar onze wens geregeld, de kaart ontworpen, de muziek uitgezocht, een fotopresentatie gemaakt, een afscheidsbrief geschreven om voor te lezen en de koffietafel geregeld. Ook hebben we iedereen gevraagd geen bloemen te geven maar geld te doneren aan twee goede doelen: KIKA en Inloophuis Pisa in Hoorn. Samen hebben we er een erg mooi afscheid van kunnen maken, we kijken hier met een goed gevoel op terug.

Na het afscheid begint natuurlijk het gemis. In de periode van ziekte en overlijden wordt je meegesleurd in het proces, je kunt immers niet van een rijdende trein springen. Pas als je bent uitgestapt begin je met verwerken en dan besef je pas de heftigheid van alles wat gebeurd is. Na bijna twee jaar heb ik het een plek gegeven, maar vrede heb ik er niet mee. Er is iemand van ons afgenomen die nog volop in het leven stond. Het is moeilijk te verkroppen dat papa een strijd moest aangaan waarvan de uitkomst vooraf al vast stond. De moeilijke momenten komen nog vaak boven drijven. Maar ik kan ook terugdenken aan de mooie dingen, want gelukkig was de langste periode wél een mooie tijd, waar we nog veel over praten. Gelukkig hebben mijn ouders samen nog een aantal jaren van hun vrije tijd kunnen genieten en mooie reizen kunnen maken.
Het doet me beseffen dat sommige dingen er niet toe doen, en dat je ten volle van de mooie dingen moet genieten. Stel niets uit, maar ga doen wat je wilt doen, dat heb ik geleerd.

Esther Boogh

Martien Weel voor uw uitvaart in Hoorn en West-Friesland

Ik sta voor u klaar om met u een uitvaart te regelen waar u later met een goed gevoel op terug kunt kijken. Belt u voor meer informatie over een uitvaart in Hoorn en West-Friesland of vraagt u de kosten op.