Jan Sijffers

∗ 4 juli 1949 † 25 september 2011

Het is inmiddels alweer een jaar geleden. Totaal onverwachts, als een donderslag bij heldere hemel stopte zijn hart met kloppen. Thuis, zondagavond op de bank met een sigaartje in de hand en een glaasje whisky op tafel. Hij zat lekker rustig na te genieten van een relaxed weekend met buitengewoon mooi weer. Zijn lieve hond Tara lag bij zijn voeten en Romy zat bij hem op de bank. Hij was aan het genieten. Als je het zo bekijkt een karakteristiek en mooi einde, alleen kwam het wel minimaal 20 jaar te vroeg.

Ik zal die zondagavond nooit vergeten. Pa en ma waren net 3 dagen op vakantie en ik lag zondag op tijd in bed. Ik lag in een diepe slaap toen plotseling, om 00:33 uur de telefoon ging. Tante Romy. “Die belt niet zomaar op dit tijdstip” dacht ik nog.
In plaats van tante Romy kreeg ik Jaap, de buurman aan de telefoon die mij vertelde dat hij heel slecht nieuws had. “Ome Jan is overleden”. Vol ongeloof vroeg ik of dat waar was, hoe het kwam, wat er gebeurd was, etc… Ik kon het niet bevatten, heb me zo snel mogelijk aangekleed en ben met Rowen naar het ziekenhuis gereden. Hier was Romy met de buren en inmiddels was Danny ook al gearriveerd. Het deed me pijn en enorm veel verdriet om onze grote ome Jan daar zo levenloos te zien liggen.

Na een moeilijke en emotionele nacht realiseerden we ons dat er veel geregeld moest gaan worden de komende dagen. Mensen moesten worden gebeld, pa en ma moesten terug komen van vakantie en de hele begrafenis moest worden geregeld. Danny had hier helaas al ervaring mee. De uitvaartondernemer kwam, luisterde naar ons verhaal, gaf aan wat er allemaal diende te gebeuren en in welke volgorde. Dit gaf wel een prettig gevoel.

De dag van afscheid was echt heel bijzonder. We hebben Jan eerst vanaf het Achterom naar de Oosterkerk in Hoorn begeleid. Hier werden we opgewacht door een enorme groep vrienden, familie en collega´s van Jan. Op de herdenkingsdienst in de Oosterkerk hebben verschillende mensen een woordje gedaan en is Jan zijn favoriete muziek afgespeeld. Uiteindelijk hebben we Jan zelf weer de kerk uitgedragen en zijn we vervolgens via een rondje door de Hoornse binnenstad naar de begraafplaats aan de Berkhouterweg gereden.

Door een haag van mensen is Jan naar zijn laatste rustplaats begeleid. Daar verzamelden de mensen zich om het graf heen en hebben we Jan zelf met aarde bedekt en het hele graf dicht gemaakt.

Tot slot zijn we met alle vrienden, familie en kennissen naar de Nadorst gereden waar we met z´n allen nog even hebben nagepraat onder het genot van een hapje en een drankje. Precies zoals ome Jan het gewild zou hebben.
We zijn inmiddels alweer een jaar verder en het leven gaat door. Toch is het gemis nog altijd erg groot. We hadden er voor gekozen de uitvaart te laten filmen en hebben met kerst de DVD met de hele familie bij elkaar teruggekeken. Het was moeilijk en emotioneel. Maar waar we het met zijn allen wel over eens zijn is dat het echt een waardig afscheid is geweest.

“Het boek is uit, het was prachtig”

Patrick Karsten