Mamma is plotseling overleden met een verbaasde trek op haar gezicht alsof ze verrast werd.
We zijn blij en dankbaar dat ze zolang bij ons kon zijn en geen naar ziekbed heeft gehad. De uitvaart werd verzorgd door Martien Weel en hij liet ons alle ruimte om het op onze eigen manier te beleven en te doen.

Heel teder hebben mijn zussen mamma afgelegd, haar mooiste jurk aangetrokken, haren gekamd en weer lekker in bed gelegd. Een van mijn zussen strooide bloemen op het bed die bleven liggen totdat ze in de kist werd gelegd. De bloemen verlepten langzaam en symboliseerden het proces waar onze moeder mee bezig was. Er was geen sprake van dat ze uit huis zou gaan, ze lag lekker in haar bedje in haar eigen slaapkamer die met een schuifdeur verbonden was met de woonkamer. De kamer werd gezellig ingericht, de kleinkinderen konden in- en uitlopen en tekeningen voor Oma maken en op haar bed leggen.

Overdag waren we allemaal bij elkaar en we voelden het als een cadeautje van haar dat we het zo gezellig hadden met elkaar. ’s Nachts hebben we gewaakt, wat een bijzondere ervaring is. Samen met je moeder in de stilte van de nacht, stil maar erg aanwezig. Je focussen op de fijne dingen die je met elkaar hebt meegemaakt, een gedachte vanuit de antroposofie waarmee je de overledene kan helpen z´n ziel het lichaam los te laten.

Mamma had verschillende kleine boekjes waar in ze van alles schreef, dingen die ze niet mocht vergeten en dingen die haar ontroerden. Daar vonden we ook het gedicht dat we gebruikt hebben op de kaart.

De liefde is geduldig, zij is goed,
Zij is niet ijdel, niet verwaand,
Zij zoekt zich zelf niet,
Zij voelt zich niet beledigd,
Zij gelooft niet in het kwaad.

Mamma is zo oud geworden dat ze dit gedicht heeft waar kunnen maken.

De dag voor ze begraven is hebben we het laken van het bed waar mamma op lag om haar heen geslagen en met z´n allen hebben we haar in de kist gelegd en het laken als versiering rondom aan de wanden vast gemaakt. De verwelkte bloemen die op haar bed lagen werden weer rond haar gestrooid. Het gaf een goed gevoel dat we haar op deze manier in de kist gelegd hadden. De volgende dag hebben we alle cadeautjes en aandenken van de kleinkinderen en kinderen in de kist gelegd en heel voorzichtig gesloten.

Toen de kerk gebouwd werd hebben we er in gespeeld en het was goed dat we weer terug kwamen. M´n zussen gaven een mooi beeld van onze moeder dat als portret voor het altaar stond. Het was prachtig weer toen we vanuit de kerk naar het prachtige kerkhof op de Drieboomlaan liepen. Mamma zou genoten hebben als ze zag hoe de mannen van de familie haar plechtig over de begraafplaats droegen en op het graf zetten.
Mamma is op de steen van Pappa bij geschreven en zijn weer samen.

Bernd