Vrienden waren ze, vrienden blijven ze

Ad van Denderen

∗ 4 november 1932 † 6 maart 2013

Thea van Denderen – Put

∗ 29 juli 1933 † 22 februari 2012

De beste vrienden die we ooit hebben gehad en meer dan bijzonder waren ze ook.

Ze waren ook al op leeftijd, toen onze vriendschap met hen ontstond en steeds inniger werd. Misschien kwam het doordat ze kinderloos waren of doordat er geen familie was die naar hen omkeek, maar dat we elkaar zo een beetje geadopteerd hadden, was voor ons en hen een dierbaar feit geworden.

Omdat Ad’s gezondheid achteruit ging, hebben we ze naar Hoorn gehaald zodat ze dichterbij woonden en we sneller voor ze klaar konden staan. Dat was goed, zeker toen ook Thea’s gezondheid achteruit begon te gaan en ze last met de zorg voor Ad ging krijgen.

Er kwam een noodgedwongen verhuizing naar een zorginstelling omdat Thea darmkanker had, steeds zieker werd en Ad niet in staat was om zelf voor haar te zorgen. Daar is Thea na twee maanden in het bijzijn van Ad en ons, in alle rust overleden. Samen met Ad hebben we Thea haar laatste verzorging gegeven en heel mooi in de kist gelegd. Dat was goed voor Ad, maar ook voor ons. We hebben geheel volgens de wensen van Thea en Ad de uitvaart geregeld.

Geen advertentie in de krant, wel een bijzondere kaart. Die is gemaakt naar het voorbeeld van een kunstwerk dat Thea tijdens haar ziekte voor Ad had gekocht.

Na vier maanden hebben we Ad verhuisd naar een fijn verzorgingshuis, waar hij zich thuis voelde en in zekere zin zelfs gelukkig was. Zijn gezondheid leek wat stabieler, maar hij was wel heel erg mager en een stuk zwakker geworden en hij miste Thea verschrikkelijk. In die tijd hebben we een fotoboek over hun leven voor hem gemaakt, zodat hij op een wat tastbaardere manier naar haar terug kon kijken. Hij werd steeds brozer, voelde zich vaak niet goed, maar bleef opgewekt en vrolijk. Toen werd hij plotseling heel erg ziek en was niet meer in staat om de voor zichzelf noodzakelijke beslissingen te nemen. Omdat wij zijn gemachtigden waren, hebben we getracht dat zo integer mogelijk te doen.

Een jaar na Thea overleed ook Ad. Door zijn zwakke gezondheid was een ontsteking aan zijn galblaas voor hem fataal. Ook bij Ad hebben we gewaakt, waarbij het heel bijzonder was dat zijn kat die bij hem op bed was gaan liggen, geen moment van zijn voeten is geweken. Ad is, met zijn blik op de foto van Thea gericht, overleden. Samen hebben we Ad’s laatste verzorging gedaan, een mooie kaart ontworpen en de uitvaart geregeld. Deze was net als de uitvaart van Thea, mooi en ingetogen, waarin we samen met ons gezin en een paar genodigden, de overledene op onze eigen manier konden herdenken.

Ad en Thea zijn beiden gecremeerd.

Op een mooie dag in mei hebben we de as van Ad uitgestrooid op de plek waar we nog geen jaar eerder samen met Ad de as van Thea hebben uitgestrooid. Het is een prachtige plek in een bos waar witte bloemen bloeien.

 

Anja en Paul